Бібліографічний опис:
„Порятунок душі” у світлі тестаментів львівських вірмен XVII–XVIII століть // Lwów: miasto – społeczeństwo – kultura. Studia z dziejów miasta / Redakcja naukowa Kazimierz Karolczak i Łukasz T. Sroka. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2014. T. IX: Życie codzienne miasta. S. 73–83.
Короткий опис (реферат):
Tożsamość lwowskich Ormian w XVII i XVIII wieku, która w tym czasie zachowywała wyraziste cechy odrębnej wspólnoty, jednocześnie znajdując się pod dużym religijno-kulturalnym wpływem społeczności katolickiej (polskiej) miasta, znalazła odzwierciedlenie w testamentach miejscowych przedstawicieli „nacji ormiańskiej”. Umieszczone w nich dyspozycje dotyczące ratunku duszy wskazują na to, że większość Ormian lwowskich w okresie pounijnym stopniowo integrowała się z kulturą rzymskokatolicką, a jednak zachowywała silny związek ze swą wspólnotą etniczną, z niektórymi jej obyczajami. Dla testatorów ormiański kościół katedralny we Lwowie był główną świątynią w pośrednictwie pomiędzy Ormianami a Bogiem, oni też nakładali obowiązek modlitwy za ich dusze na wyższe i niższe duchowieństwo ormiańskie, bractwa, klasztory oraz szpitale ormiańskie. Dla Ormian aktualnym zostawało zbawienie dusz zmarłych przodków i członków rodziny, a wysokość określonych na „zapisy pobożne” kwot zależała od stanu majątkowego testatorów.
